Η Ελληνική κόλαση

Η Ελληνική κόλαση

Ένας Έλληνας πεθαίνει και φτάνει στη ρεσεψιόν της Κόλασης και ο υπάλληλος του ανακοινώνει ότι επειδή είναι υπήκοοος χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να διαλέξει μια απ΄τις κολάσεις των χωρών-μελών.
σκέφτεται λίγο και αποφασίζει να πάει στη Γερμανία.
Οργανωμένη χώρα σου λέει,τόσα χρόνια στην Ελλάδα τι κατάλαβα,μου βγάλανε το λάδι.Τουλάχιστον ας πάρω μυρωδιά του τί συμαίνει Ευρώπη έστω και στην κόλασαη.
Φτάνει λοιπόν στην πύλη της Γερμανικής κολάσεως,μαύρο μάρμαρο,καλογυαλισμένο,σιδερένια πύλη και ψηλά γράφει με μεγάλα γράμματα ΚΟΛΑΣΗ στα Γερμανικά.Κτυπάει...Του ανοίγει ένας καλοντυμένος υπάλληλος και τον ρωτά τι θέλει.
να ΄δώ του απαντά εκείνος πως είναι.
Ούτε να το σκέφτεστε του απαντά ο υπάλληλος.Όλη την ημέρα μας δέρνουνε με κάτι τεράστια μαστίγια και το βράδι μας βάζουν σε κάτι τεράστα βαρέλια γεμάτα ακαθαρσίες!!φρίκη!Φρίκη!
Όπου φύγει-φύγει ο ρωμιός....Δοκιμάζει τις υπόλοιπες κολάσεις,τα ίδια.έτσι απογοητευμένος καταφεύγει στην έσχατη λύση,την Ελληνική κόλαση.
φτάνει λοιπόν έξω απο την πύλη,μια πύλη εγκαταλειμένη βρώμικη όπου στο ψηλότερο σημείο της υπάρχει με μεγάλα φωσφορίζοντα γράμματα η λέξη ΚΟΛΑΣΗ.
Το Κ και το Λ φυσικά δεν ανάβουν.Έτσι η επιγραφή έγραφε ΟΑΣΗ.Ελληνική ανοργανωσιά...μουρμούρισε.Όσο πλησιάζει ακούει περίεργους θορύβους...Μοιάζουν με μουσική.Πλησιάζει περισσότερο.Η μουσική πλέον ακούγεται ολοκάθαρα.Μπουζούκια,μπαγλαμάδες,κλπ.Χτυπάει...Του ανοίγει ένας τύπος κρατώντας μια μπουκάλα στο χέρι εντελώς φέσι και τον ρωτά τι θέλει.Ήρθα να ΄δώ πως είναι του λέει και βάζει το κεφάί του μέσα...Τραπέζια,κάπνα,κάτο γκόμενες χορεύουν επάνω στα τραπέζια τσιφτετέλια,νταούλια...Γενικώς μπάχαλο.Τρελαίνεται ο τύπος...τι γίνεται εδώ ρωτάει.Άσε φίλε,χάλια του λέει ο μεθυσμένος.Η κατάσταση είναι δραματική εδώ πέρα.Μας δέρνουν όλη μέρα με κάτι μαστίγια και το βράδι μας βάζουν σε κάτι βαρέλια με ακαθαρσίες.Πλάκα μου κάνεις,ρωτά ο πεθαμένος.Εδώ πίνετε και γλεντάτε.Έεε...ξέρεις πως είναι εδώ στην Ελλάδα...Την μία δεν έχουμε βαρέλια για τις ακαθαρσίες,την άλλη χαλάνε τα μαστίγια...