Μία ακόμη ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ έφθασε ηλεκτρονικά στο mail της "BlueArena". Είναι μία επιστολή που σου τρυπάει την καρδιά. Ξεκινάει από την καρδιά, πηγαίνει στο μυαλό, ακολουθεί όλες τις διαδρομές της μνήμης, του παρελθόντος, του παρόντος και σε αφήνει παρά μόνο όταν σε έχει συγκλονίσει ολοκληρωτικά. Κι όταν τελειώσεις το διάβασμά της, δεν σε αφήνει ούτε τότε. Γυρίζεις, τη διαβάζεις ξανά και ξανά.
Είναι μία ακόμη ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΓΑΠΗΣ για τον ΗΡΑΚΛΗ. Η προσωπική μαρτυρία ενός φίλου της ομάδας που θέλει με αυτόν τον τρόπο –στο πλαίσιο της γενικότερης προσπάθειας που γίνεται σε μια δύσκολη στιγμή για τον σύλλογο να γραφτούν όλο και περισσότεροι μέλη στον Γ.Σ. Ηρακλής- να ευαισθητοποιήσει τους πάντες, να ξυπνήσει τον κόσμο γύρω, όποιον ακόμη δεν έχει καταλάβει τι γίνεται.
Είναι η επιστολή ενός φίλου του ΗΡΑΚΛΗ που γράφεται (ο ίδιος το σημειώνει) με δάκρυα στα μάτια. Μοιράζεται αυτή την προσωπική του στιγμή με όλο τον κόσμο. Διαβάστε τη… Νιώστε το απόλυτο νόημά της. Και μοιράστε τη. Αυτό θέλει και ο αποστολέας της που μοιράζεται με τον κόσμο τα δικά του βιώματα.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ
«Είμαι από τους Ηρακληδείς που λένε ότι αγαπούν την ομάδα και την ακολουθούν πιστά. Δάκρυσα πολλές φορές από χαρά και από λύπη. Πήγαινα στο Καυταντζόγλειο και έπαιρνα μαζί μου ατελείωτα συναισθήματα που δεν τα εύρισκα αλλού. Έφευγα φουσκωμένος από περηφάνια από το Κατσάνειο και την Μίκρα.
Δεν θέλησα ποτέ να βάλω Ηρακληδόμετρο στην αγάπη μου για τον Ηρακλή. Ξόδεψα πολλά για τον Ηρακλή αλλά και πήρα …….
Παράλληλα είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ με τα χρώματα του Ηρακλή. Ο μακαρίτης ο πατέρας μου με πήγε σε μια Ακαδημία και φόρεσα τα Κυανόλευκα. Μεγάλωσα μέσα στον αθλητισμό που ο Ηρακλής μου πρόσφερε, είχα την ευκαιρία να ξεχωρίσω ανάμεσα σε πολλούς, αγωνιζόμενος σε ένα σύλλογο ιστορικό. Είχα δασκάλους που μου μάθανε πρώτα τον ύμνο του Ηρακλή, και μετά την τεχνική του αγωνίσματος.
Αλλά επίσης είχα την ευκαιρία και να εργαστώ σε αυτόν για πάρα πολλά χρόνια, να κερδίσω χρήματα από την εργασία μου, η οποία ήταν πάντα διασκέδαση λόγω αυτής της ‘’ερωτικής’’ σχέσης μου με τον σύλλογο και να ζήσω την οικογένειά μου.
Και τώρα τα παιδιά μου, Ηρακλάκια και αυτά (το γράφω και δακρύζω) θέλω να τραβήξουν τον ίδιο δρόμο με εμένα.
Καλώ λοιπόν ΣΗΜΕΡΑ, μαζί με εμένα,
Όλους όσους, οι γονείς και παππούδες τους, δεν είναι πια στη ζωή, και με λαχτάρα τους οδήγησαν να γίνουν αθλητές στον Ηρακλή, να σεβαστούν την μνήμη των προγόνων τους και να κρατήσουν ζωντανό τον σύλλογο.
Όσους αγωνίστηκαν με τα χρώματα του Ηρακλή, ίδρωσαν, μάτωσαν, πανηγύρισαν νίκες -αγκαλιασμένοι με συναθλητές τους- να δώσουν το δικαίωμα να νιώσουν αυτή τη χαρά και άλλα μικρά παιδιά των Ακαδημιών.
Όλους τους προπονητές του Γ.Σ ΗΡΑΚΛΗΣ -από όλα τα τμήματα και όλα τα επίπεδα- που δεν είναι μέλη στο Γυμναστικό σύλλογο, να κάνουν εγγραφή για να διατηρήσουμε το δικαίωμα να είμαστε προπονητές σε αυτόν τον σύλλογο.
Και το κόστος για όλα αυτά 50 ευρώ……………..»
http://www.bluearena.gr/index.php/diafora/2009-10-14-13-40-26/15180-mia-akomi-syglonistiki-epistoli-poy-soy-trypa-tin-kardia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου